Bağdat Caddesi üzerinde Caddebostan’da ve CKM’ye giden sokağın bir paralelinin girişinde hemen merdivenlerden inince görebileceğiniz bu Çin ve Sushi Restoranını, tavsiye üzerine keşfettik.
Mekan çok büyük değil ama şimdiye kadar hiç yer bulamadığımız olmadı..
Şimdiye kadar bir kez gittiğimizde sushi servisi oldukça gecikti, çünkü nedense Cumartesi günü olmasına rağmen, o derece fazla siparişe hazırlıkları yokmuş ve pirinçleri kalmamış.
Ama bu durumu müşterilere açıklayamadıkları süre içerisinde, beklemekten gittikçe daha çok acıkıp, sipariş verilen diğer Çin yemeklerinde, hesap ödenirken oldukça ikramlarda bulunup, herkese kendilerini affettirmeye çalıştıklarını da belirteyim.
Sushi konusunda tereddütleriniz varsa, daha önce hiç yemediyseniz, ama eş dost konuşurken, anlatırken, konudan bu kadar da uzak olmak istemiyorsanız ve illa bir “tecrübe edesiniz” varsa, en iyisi siz, Üşengeç Şef’in tavsiyesine uyun ve eğer tabi içindeki malzemeler arasında alerjiniz olan veya hazetmediğiniz birşey yoksa ilk başlangıç için California Roll’a bir şans verin. Kani, Avokado, salatalık, marul içeren susam kaplı pilav işte, ne var bunda yadırgayacak?”Kani” neydi ki yav?” diyenler için hemen açıklayayım, Kani; Yengeç Eti ve California Roll içinde pişmiş halde kullanılıyor. Dolayısıyla “çiğ balık yemem” bahanenize uygun bir içeriği yok… Bazen pirincin en dışında susam yerine turuncu renkli havyar olabilir ki o da yeme de yanında yat bir lezzet…
Bir de benim en ama ennnn sevdiğim türü, “Ebi Ten Roll” denilen ve içinde kızarmış Karides olan çeşididir. Ebi Ten Roll’un içinde Karides Tempura (kızarmiş karidese böyle deniyor), avokado, havyar ve susam var. Görüyorsunuz ya yine içinde pişmiş ve leziz bir deniz mahsulü bulunuyor. Ilık ılık getiriyorlar masanıza bayağı lezzetli birşey gerçekten..
Gerçekten çiğ balık ve deniz mahsüllerine sarılan Sashimiler, Nigiriler ilk başlangıç için size biraz fazla gelebilir.. Açıkcası onlara ben de fazla bayılmıyorum. Bi ara Dragon California’ya bayılmıştım şansına bir yerde tattığımda… İçindekinin ne olduğunu duyunca isminden ötürü soğudum biraz… Unagi deyince rahatsız etmiyo da Yılan Balığı olduğunu duyunca “Iyk”diye kalakalıyor insan:))) Çin yemeği olarak da bizim favorimiz bellidir.. Tatlı ekşi soslu tavuk…
Büyük parçalar halinde doğranmış Dolmalık Biber ve Kuru Soğan ile ananas ve Tavuk parçalarından oluşan, oldukça lezzetli ve adı üstünde tatlı ekşi bir sostan oluşan güzel bir yemek… Bu tarz karşıt tadları bir arada kullanmayı seviyorsanız büyük ihtimalle memnun kalabilirsiniz… Mesela bunu sevenler heralde Nutella ile Beyaz Ezine Peynirini de beraber yemeyi sevmişlerdir gibi geldi şimdi bana:) Kendimden biliyorum naapiym aklım fikrim güzel yemek:)
Biz genelde 2 ya da 3 kişi isek yukarıda resmini gördüğünüz 1 porsiyonluk Ebi ten ve California roll yanında yanda resmi bulunan, 1 porsiyon Tatlı Ekşi soslu tavuk ve onu tamamlayacak bir tad olarak da Yumurtalı Sebzeli pilav siparişi veriyoruz ve fazla fazla doyuruyor.
Geçen Pazar günü, Bebek’te güneşin güzel yüzünü esirgemediği bir havada yaptığımız kallavi bir Brunch’ın ardından, bütün gün canımız başka bişey çekmedi. Ancak havanın kararması ve soğuması üzerine, bir de yağmur eklenince, yeniden ufaktan acıkmaya başlayan karnımıza, “hadi iyi bir ziyafet çekelim” dedik.
Her Pazartesi ve takip eden haftaiçi günlerde daha kontrollü yeyip, haftasonu sınır tanımayan şahsiyetler olarak, daha önce bir kere gittiğini ve yemeklerinden çok memnun kaldığını söyleyen biricik eşimin ikna etmesiyle, birkaç gün önceki deneyim üzerine aldığımız kararı unutup, Etiler Nispetiye Caddesi üzerinde yer alan “Günaydın Kasap Steakhouse”a gitmeye karar verdik. Yoldayken arayıp rezervasyon yaptırdık.
Hep beraber mekana girer girmez, sonradan İşletme Müdürü olduğunu öğrendiğimiz ve üzerinde Toy Story Filminin (Oyuncak Hikayesi) baş kahramanı, Şerif Woody’ye benzer kovboy kostümü olan bir kişi “Hello! How are you?” diye karşıladı bizi…
Kim bu çılgın diye bakarken, sonradan farkettik ki kendisi bizi, müdavimi olduğumuz Cadde üzerindeki başka bir şubeden hatırlamış meğer:)O andan itibaren gördük ki, çılgın “Sheriff Süleyman Dilek”, 8 senedir çalıştığı mekanın sahibi Cüneyt Asan’ın yanında, kasaplıktan yetişip, ustalığa erişmiş ve tüm ekibi ile birlikte, her masaya olduğu gibi, bize de en iyi hizmeti sunabilmek, hazırlanan etleri anlatarak, ustalıkla tek tek kesip tabaklara servis edebilmek ve bir talebimiz olduğunda adeta etrafımızda pervane olmak için orada:)
Burası aynı zamanda bir kasap dükkanı olduğu için, içeri ilk girişte sol tarafta et ürünlerinin bulunduğu tezgahlar yer alıyor. Hemen sağda ise camekanlı bir buzhane içinde asılı çiğ etler ve üstlerindeki kartlarda, bu etleri önceden satın alan sahiplerinin isimlerini görüyorsunuz.
Konuyu daha önce basından takip ettiğim için, bana o kadar şaşırtıcı gelmedi tabi. Cüneyt Asan’ın röportajında okuduğum için, bunların, nemi emerek havayı izole eden ve ete farklı bir lezzet katan Himalaya tuzu kaplı dolaplar olduğunu zaten biliyordum.
Ürettikleri etleri, kişiye özel olarak, sıcaklık ve nemin kontrol altında tutulduğu bu özel dolapta 25-30 gün dinlendirip, seçtikleri etleri müşterileri için rezerve ediyorlarmış. Sonra o kişiler arayıp, yemeğe geleceklerini haber verdiklerinde, en güzel şekilde hazırlıyorlarmış. Her bir etin yaklaşık 10 kilo ağırlığında olduğu ve fiyatının yaklaşık 750-800 TL olduğu söyleniyor. İsimlerini de, bir karışıklık olmasın diye üstlerine yazmışlar diye duymuştum. Biraz komik duruyor aslında tabi ama tercih meselesi işte, eminim ki bunu bile bir PR malzemesi olarak kullanan ünlüler de vardır 🙂
Biz vakit kaybetmeden hemen masamıza geçerek menüyü istedik. Bu süre içerisinde ilk izlenim olarak, mekanın konsepte uygun, ahşap ağırlıklı dekorasyon ve indirekt ışıklandırmasını oldukça beğendim.Masalar doldukça, içeride ara ara sanat, spor ve iş hayatından ünlü simalar belirmeye başladı.
Gözlerim Milano Nobu’dan canciğer kuzu sarması arkadaş olduğumuz Serena Williams’ı aramadı desem yalan olur:) Favori gösterildiği İstanbul Şampiyonası için hazır buradayken neden olmasın ki?
Bu esnada başlangıç olarak seçtiğimiz Cevizli-Tulum Peynirli Mevsim Salatamız hazırlanmış ve masaya getirilmişti bile… (Fiyatı: 17,50 TL)
Derken, size bir sürprizimiz var dedi “Sheriff Süleyman” ve Dana Carpaccio’dan yapılmış Sushi’lerin yer aldığı bir tabakla çıkageldi…
“Etleri ince dilimlerle kesip, carpaccio gibi açıp, avokado, Japon turbu ve özel soslarla sarıyoruz. Bunlar susam kaplı, bunlar fıstık, şunlar da parmesan peyniri…” diye tanıttı ve gözlerinde büyük bir heyecanla tepkimizi bekledi. Evet başlangıç olarak denenebilir. Carpaccio sevenler için güzel ve yaratıcı bir alternatif olmuş, oldukça beğendik:)
(Dana Sushi 1 Porsiyon: 27 TL)
Sadece birer ana yemek seçmektense, her bir lezzetin tadına varmak amacıyla, paylaşarak, azar azar farklı şeyler denemeyi tercih ettik.
Bostancı’daki Günaydın Kasap’tan tecrübelerimizle, ilk olarak en sevdiğimiz et çeşidinden olduğuna kadar verdiğimiz, iyi pişmiş olmasına rağmen yumuşacık gelen ve hiç zorlanmadan yenilen “Lokum”dan ısmarlamaya karar verdik.
Lokumları masamıza servis ederken, Sheriff Süleyman’dan şu sözleri duyuyorduk: “Bu lezzete şapka çıkarılır” Valla sonuna kadar haklı, ne diyelim? 🙂
Sonrasında paylaşmak için Fıstıklı Cevizli Hellim Peynirli Sucuk, Sosis ve Lokum ve Kasap Köfteden ortaya birer porsiyon ısmarladık. Hepsi birbirinden lezzetliydi.
Tüm yenilen etlerin hepsi, kendi suyu içinde kalacak şekilde ve tam arzu ettiğimiz şekilde pişirilmişti. Bizim için gecenin yıldızı, son noktayı koyan Kasap Köfte oldu.
(Resimdekinin 2 katı miktarda sunulan 1 Porsiyon Fıstıklı Cevizli Hellim Peynirli Sucuk: 10 TL)
(Resimdekinin 2 katı miktarda sunulan 1 Porsiyon Taze Sosis: 17 TL)
(Resimdeki 1 Porsiyon Lokum: 39 TL)
(Resimdekinin 2 katı miktarda sunulan 1 Porsiyon Köfte: 10 TL)
Patlama noktasına geldik artık tamam tatlı yemeyelim dediğimiz ve artık hesabı istediğimiz anda, Sheriff Süleyman geldi ve “Yoooo… Katmerimizden de tadmadan bırakmayız, o da bizim ikramımız” dedi. “Valla olmaz, hiç yerimiz kalmadı zaten” derken, içi ve üstü çam fıstığı ile kaplı sıcacık bir Fıstıklı katmer geldi. (Porsiyon Fiyatı: 20 TL)
Elcağızıyla bizim için 3’e böldü ve dondurma toplarını tek tek ortasına yerleştirip, diğer yarısını üzerine kaparak, tabaklarımıza servis yaptı. Eh ama yani yemesek çok ayıp olmaz mıydı şimdi?
Mmmmm… Şunu iddia edebilirim ki şimdiye kadar yediğim ennn güzel katmeri, Günaydın yapıyor. Bu işi biliyorlar…
Bazen arkadaşlarımızdayken, canımız tatlı istediğinde, eve bile buradan Fıstıklı Katmer ısmarlıyoruz çünkü gerçekten tadı bir harika!
Artık ayrılma zamanı geldiğinde, Süleyman Bey’den bu seferlik ziyaret edemesek de mekanın üst katında, duvarları Himalaya Tuzu ile kaplı indirekt ışıkların yer aldığı ambiyansıyla, alternatif bir VIP salon bulunduğu ve geniş gruplara, fiks menu belirlemek kaydı ile, kişi sayısını da bildirerek bu salonu kapatma imkanı sunulduğunu öğrendim.
72 elementi içinde barındıran Himalaya tuzunun en büyük özelliği, vücuttaki negatif enerjiyi, pozitife çevirmesiymiş. Bu sebeple misafirler, bol bol duvarlardaki ışıklı şeffaf tuğla formundaki Himalaya Tuzlarına dokunarak, negatif enerjilerinden kurtulmayı da ihmal etmiyorlamış.
Büyük bir Longtable’ın yer aldığı bu VIP Salon, ayrıca masadaki ihtiyaçlara hızla cevap veren garsonları ile çok konforluymuş. Arkadaşlarıyla toplu halde maç izlemek isteyenler için de bir alternatif olabilir belki…
Rezervasyon yaptırarak bir şans vermek isterseniz:
Adres: Nispetiye Cad. No:108/1 Etiler İstanbul
Tel: (212) 265 77 77
Dün size makarna tarifini anlatırken, benim gibi makarnayı, malzemeli halde sevenlerdenseniz, sizin için bir sonraki yazımda basit ama lezzetli bir tarif daha vereceğimi yazmıştım. İşte bugün o gün…
Sabahın erken saatlerinde evden çıkmış, koştur koştur birçok iş halletmiş, üzerine Boğaziçi Üniversitesinde ikinci bir 5 saatlik Hukuk dersine, sadece 10 dakikalık bir tek ara vererek katılmış bir bünyeyle bile olsa yine de sözümü tutuyorum… Lütfen takdir edile:)))
KREMALI DOMATES SOSLU TAVUK TARİFİ
(Adım adım fotoğraflı tarifi de aşağıda:)
Malzemeler (2 kişilik)
2 parça Piliç Bonfile (hani şu kemiksiz, göğüs olan kısmı)
1 Kaşık Zeytinyağı (ya da isterseniz Sıvıyağ)
1 Yeşil (Çarliston) Biber
1 Kırmızı Biber
2 Domates
1 Kuru Soğan (ya da Dondurulmuş Soğan)
1 Paket Krema
Kekik
Pulbiber
Tuz
AÇIK ANLATIMLI ADIM ADIM FOTOĞRAFLI TARİFİ
İlk olarak teflon tavaya 1 kaşık kadar zeytinyağı döküyorum ve yağın yanmasına fırsat vermeden içine, yıkayıp, süzdüğüm ve kesme tahtası üzerinde bıçak yardımıyla minik hale getirdiğim Piliç Bonfile parçalarını atıp, arada sırada ters düz ederek karıştırıyor ve tavukların her tarafının renk almasına çalışıyorum.
Aynı zamanda da yıkadığım yeşil ve kırmızı biberleri yine kesme tahtasında kuşbaşı hale getiriyorum.
Yıkayıp, kabuklarını soyduğum domatesleri de aynı şekilde kuşbaşı hale gelecek şekilde kesiyorum.
Tavukların her yerinin renk aldığı bu aşamada, artık soğanları da ekleme zamanı geldi.
Şahsen, hem zaman darlığından hem doğrarken göz yaşarttığından ve hem de ellerde kalıcı ve “ıyk” bir koku bıraktığından, soğan soyup doğramakla uğraşmayı sevmiyorum. Bu sebeple tercihimi Superfresh’in doğranmış soğanlarından yana kullanıyorum. Siz de denemek isterseniz, aşağıda resimli anlatımda da göreceğiniz gibi yaklaşık 1 kuru soğan kadar miktarı, tavukları tavanın kenarlarına yaklaştırarak açtığım, ortadaki boşluğa döküyorum.
Bu sayede ortada soğanlar biraz talazlanırken, tavukları da yine kenarda muhafaza edecek şekilde oldukları yerde hafif hafif karıştırıyorum.
Soğanlar da pembeleşince sıra geliyor kırmızı ve yeşil biberleri eklemeye…
Onları da karıştıra karıştıra biraz pişirdikten sonra, kabuklarını soyup küçük küçük doğradığım domatesleri, suyuyla birlikte yemeğime ilave ediyorum.
Yarım çay kaşığı kadar tuz ekliyorum. Daha sonra tadına bakıp, eğer az ise ilave edebilirim ama baştan çok koyarsam o zaman işim iş:)
Sonra tad vermesi açısından yarım çay kaşığı kadar pulbiber ve 1 silme çay kaşığı kadar kekik ilave ediyor ve karıştırmaya devam ediyorum.
Yemeğin en son aşamasında ise bir paket Kremayı ekliyor ve karıştırdıktan sonra harika bir renk alan sosumu yaklaşık 5 dakika kadar altı kısık haldeyken kaynamaya bırakıyorum.
Makarna tarifini bir önceki yazımda anlatmıştım. İşte şimdi de üzerine harika bir makarna sosu hazırlamayı adım adım öğrendik.. Hem de Kremalı Domates Soslu Tavuk… Böyle bir sos için resimdeki gibi Penne makarnayı tavsiye ederim.
Oh şimdiden afiyet olsun:)
SUSHI deyince çevremde çok sevenleri olmasına rağmen, bir de, ya hiç denemeyip “ıykkk ben çiğ balık yemem aslaaaa” diyenler, ya da şanssızlık eseri yanlış bir yönlendirme ile bizim ağız zevkimize pek uymayan bir çeşidini deneme sonucu nefret eden bir kesim olduğunu gözlemliyorum.
Öncelikle Sushi hakkında bir genel bilgi vereyim madem:)
Genel Tarif olarak Sushi; “Özel bir sirke, şeker ve tuz karışımında bekletilen pirincin, önce haşlanıp, sonra soğutulmasının ardından, arasına çiğ balık dilimleri veya başka deniz mahsulleri eklendikten sonra Japonya’ya özgü kurutulmuş yosun yaprağına sarılmasıyla hazırlanan Japon spesiyalitesi” olarak geçmesine rağmen, bunun içinde kızartılmış karides olan çeşitleri de var…Dolayısıyla illa ki “çiğ balık” yemeye mecbur değilsiniz….
Sushi’ nin geçmişinin bin yıllık bir tarihe ve kültürel birikime dayandığı ve aslında yüzyıllar önce balıkları uzun süreli saklayabilmek için tuzladıkları ve koruyucu bir tabaka olarak da haşlanmış pirince sararak, kazdıkları kuyularda depoladıkları ve ilk başlarda bu balıkları yemeden evvel, etrafını saran bu pirinci çöpe atarlarken, yaşanılan kıtlıklar esnasında o pirinçli kısmında tadının aslında oldukça iyi olduğunu keşfettikleri iddia ediliyor.80’li yıllarda bir anda ortaya çılarılan ve tüm dünyayı saran “sağlıklı beslenme” furyası sayesinde önce Amerikalılar, sonra Avrupalılar balık yağı haricinde hiç zararlı yağ içermediği için Sushi’nin değerini keşfetmiş.
Sushi servis edilirken geleneksel olarak su yeşili renkli ve macun kıvamında çok acı bir hardal çeşidi olan Wasabi ve yavruağzı renkli zencefil kökü turşusunun ince ince dilimlenmiş hali olan Gari ile birlikte sunulur. (Ben bu Gari’yi hiç sevmem ama bazıları da bayılır) Gari dilimleri, farklı Sushi türleri denenirken, bir öncekinin ağızda kalan lezzetini nötralize etmek için aralarda yenir. Bir çeşit tad sıfırlayıcı yani:)
Yerken genellikle Japon Çubukları da denilen Chopsticks kullanılıyor. Tatlı bir deneme aslında çok zor değil kullanımı ama “Aman ben beceremem, şimdi rezil olmıym ele aleme” derseniz de garsonlardan rica edince çatal getirilmeyen bir mekanla henüz karşılaşmadım hiç kendinizi sıkıntıya sokmak zorunda değilsiniz yani çubuklarla:)
Sushi’nin yanında her zaman Soya Sosu da servis ediliyor ama dikkat edilmesi gereken nokta, başarması pratikte hiç kolay olmasa da bu Soya Sosuna Sushi’nin pirinçli kısmının değil, aslında balık ya da deniz mahsulü olan malzemesinin batırılması gerektiği 🙂 Aksi halde pirinç sosu emiyor ve o gece rüyanızda bile kana kana su içtiğinizi görüp, dil-damak kuruluğundan uykulardan uyanıyorsunuz:))
Sushi’nin yanında Japon birası, yeşil çay ya da ılık içilen bir tür pirinç şarabı Sake tavsiye edilir. Ben pek bayılmam buna da .. Dedim ya paşa gönlünüz ne isterse ondan içebilirsiniz. Zero ile de gayet güzel gidiyor valla…
Şu ana kadar yediğin ve en beğendiğin Sushi’ye nerde rastladın derseniz eğer, Kalamış’da Hai Sushi’nin Ebi Ten Roll’larını aklımdan silemiyorum…. Bir keresinde de fazla acıktığımız için mi bilemiyorum ama Çeşme’deki Mori Restaurant’ta Crunchy Ebi Ten Roll ve California Roll yemiştik ki etrafında çıtır çıtır piriç patlakları ve havyarlar sarılıydı, hala düşününce içimiz sızlar çünkü Çeşme dönüşü o gazla aynı firmanın Etiler Mayadrom içindeki şubesinde yine aynı şeyleri ısmarlayıp, hem lezzet, hem de müşteri ilişkileri anlamında şok yaşayıp, bir de üzerine deli gibi gereksiz bir kuver ücreti de ödeyerek, bildiğiniz hayal kırıklığına uğramıştık.Bir de Hollanda Rotterdam’daki yakın arkadaşlarımız sayesinde denediğimiz, yiyebildiğin kadar Sushi ve türevlerinin sadece 25 Euro filan gibi hatırladığım bir fiyatla alabildiğiniz, ama herrrrr bir lezzetin birbirinden mükemmel olduğu bir restaurant olan Shabu Shabu’yu aklımızdan çıkaramıyoruz. Sırf onun hatırına Hollanda’ya yolunuz düşerse, gezi noktalarınız içine Rotterdam’ı da katmaya değer yani o derece…
Anlata anlata kendimi acıktırdım var mı böyle birşey ama… Yok! Ben dayanamam bu haftasonu yine bir Sushi programı yapmak şart oldu:)
Haftasonu çoğunlukla dışarıda zaman geçirip, bol bol yemek yenilince Pazartesi itibariyle artık hafif birşeyler yiyerek, miğdeyi dinlendirmek ve kilo durumunu, bu şekilde, az da olsa kontrol altına almak, şart hale geliyor.
O yüzden size yine hem çok sağlıklı, hem de oldukça lezzetli ve hafif bir akşam yemeği önerisi sunuyorum. “Aaaa bu meze ama.. yanında ayrıca ana yemek olmıycak mı yani?” derseniz bilemem valla ama Ben, şu anki tokluk durumumla Pazartesi akşamını sadece bununla geçirmeye kararlıyım:) Semizotu siparişini verdim bile süpermarkete.
GEREKLİ MALZEMELER
1 demet Semizotu
5 kaşık kadar dilediğiniz Marka Yoğurt
1/2 bardak kadar Ceviz
1 Yemek kaşığı kadar Zeytinyağı
Pulbiber
Kuru Nane
Tuz
Semizotunu genelde marketlerden aldığınızda koca bir demetin sapı, çöpü ve hatta topraklarıyla birlikte satıldığına şahit oluyorsunuz. Hemen bozulmaması için sanırım bunu yapmak zorundalar ama onu o halde görmek pek içaçıcı bir manzara olmuyor tabi doğal olarak…
Yıkama faslına geçmeden önce ilk iş, topraklı mopraklı olan sap kısımlarını bir güzel kesip çöpe atmak…
Sonra arasından çürük, sararmış solmuş vesaire kısımları da iyice ayıkladıktan sonra, akan suyun altında süzgeç yardımıyla alt üst ederek iyice bir kaç kere yıkayıp süzüyoruz.
Şimdi de sap kısımlarından kurtulmak için biraz zaman ayırıp, tek tek koparıyoruz. (Bazıları bu kısımları da kullanmayı seviyor ama ben ayıklıyorum. Siz nasıl isterseniz…)
Ağırlıklı olarak sadece semizotu yaprakları geriye kalcak şekilde güzelce ayıkladıktan sonra, kesme tahtasına alarak, bıçak yardımıyla yaklaşık 1 cm’lik mesafelerde kesiyoruz.
Amaç kuşbaşı yapmak değil, sadece ebadını birazcık küçülterek, yenilmesini kolaylaştırmak:)
Bu kez yaklaşık yarım bardak kadar miktarda cevizi, kesme tahtasında olabildiğince küçük hale gelecek kadar bıçakla kıyıyoruz. Ya da buna üşenirseniz rondo aletinden de geçirebilirsiniz tabi:)
Tabağa aldığımız semizotu yapraklarının üzerine dilediğiniz marka yoğurttan, yine dilediğiniz miktarda ekleyip, üzerine de kıydığımız cevizleri ekleyip, karıştırıyoruz. Ben yaklaşık olarak 5 tepeleme dolu kaşık kadar Tikveşli Altın Kaymak kullandım. Kilo kontrolü dediysem de light yoğurt yiyecek kadar da değil yani:)
Üzerine yaklaşık 1 yemek kaşığı kadar Sızma Zeytinyağı, arzu ettiğiniz kadar (örn: yarım çay kaşığı Pulbiber ve Kuru Nane (örn: 1 çay kaşığı) ve Tuz (örn: 1/4 çay kaşığı) kadar ilave edip, homojen hale gelecek şekilde karıştırıp servis ediyoruz.
Resimdeki miktar 1 demet Semizotuyla yapıldı. Yanında başka yemekler de olacaksa eğer, mesela bu miktar 3 kişiye meze olarak yeterli geldi bize.
Ama yukarda sözünü ettiğim gibi, bunu akşam hafif birşey olsun diye tek başına yiyecekseniz, miktarı ona göre ayarlamanız iyi olur:)
Aç kalırsanız, mekan izlenimlerime göz atar, önerdiklerimden birini eve sipariş verebilirsiniz artık hehehe:)
Afiyet olsun:)
————————————————–
Değerli Okuyucularımdan Minik bir Rica:
Eğer yorum yazmak ya da soru sormak isterseniz, öncelikle şuraya tıklayarak, bloguma üye olmayı unutmayın ki, yazılarınız “Adsız” çıkmasın, ben de sizi tanıyabileyim, olur mu? 🙂
Canım arkadaşım Melisciğimin, Üşengeç Şef’in adım adım fotoğraflı ve açık anlatımlı tarifine kayıtsız kalamayıp, içinden gelerek tek başına hazırladığı ilk Sebzeli Kırmızı Mercimek Çorbası…
ve tadına bayılıp “mmmmm mis gibi olmuş valla ellerine sağlık!” derken, eşsiz lezzet karşısında kendinden geçen sevdikleri…
İlklerin güzelliklerini birlikte yaşadığımız için çok mutluyummm… Yuppiiiii 🙂
Siz de tariflerimden denedikleriniz olursa, fotoğraflarınızı [email protected] adresine, gönderirseniz, memnuniyetle paylaşırım:)
Resimdeki şekerler gibi Yüzünüzde hep memnuniyet ve kocaman gülümsemeler olsun e mi? E!
Benim gibi haftaiçi kahvaltılarını Prebiyotik yoğurtla geçiştiren birisi için, ailece yapılan Pazar Brunchları, dünyanın en büyük keyfi.
Açık büfe Brunchları eskiden severdim ama zaman içerisinde bu düşüncem bayağı değişti. Neden derseniz… Elimde gülle gibi ağır bir tabakla sıraya girip, o tabağa belki hiç yemeyeceğim şeyleri çılgınca istiflemeye çalışmak, o sırada reçelin, balın elime koluma bulaşması, yemeklerin sergilendiği alanda elimdeki tabağı 2 saniyeliğine de olsa koyacak bir yer bulamamam, o yemeklerin saatlerce açıkta falafoş olması, en güzel ve sıcak yemeklerin, içi malzemeli böreklerin filan hemencecik tüketilmesi sonucu, bir hevesle kapağını açtığınızda kaplarının hep boş olması ve ama yine de açık büfe bolluğu etkisiyle saçma sapan bir ton tercihle masaya dönmek…Sonrasında “ah ekmeği unuttum” diye kalkıp, hadi bakalım ekmek sırası başında en ağır hareketlerle ekmek kesen ve bu sırada etrafında olan olmayan tüm ekmeklere istisnasız çıplak elle dokunan çocuğu görmek, “ıyk” deyip görmemezlikten gelmeye çalışarak, biran önce işini bitirmesini bekleyip, tezgahın enn derinlerinde ve henüz kimse tarafından fazla hırpalanmamış bir ekmeği gözüme kestirip, ekmek bezi ile tutarak birkaç dilim kesip, etrafta varsa kızartma makinesi aramak, etmek derken, masaya döndüğümde yemeklerin soğumuş olması…
Herkesin grup grup masadan kalkmasından ötürü, bir türlü senkronize şekilde oturup, sakin huzurlu bir yemeği ve sohbeti paylaşamıyor olmamız, o sırada ortada rüzgar gibi bir sağa bir sola koşturarak tüm müşterilerin çay-kahve ihtiyaçlarını karşılamaya ve aynı zamanda boş tabakları toparlamaya çalışan garsonlardan bir bardak çay rica edebilmek uğruna dikkatini çekmek için türlü türlü ses tonlarıyla “Pardon.. Af edersiniz..” deyip durmak vesaire gibi dezavantajlarından ötürü artık açık büfe kahvaltılardan hiç hazzetmiyorum.
Hazır haftasonundan yeni çıkmışken sizinle, bir haftasonu ritüelimiz olan Pazar Brunchları konusundaki deneyimlerimi paylaşmak isterim.
“Üşengeç Şef, üşengeçliğini burada da sergiledi, adının hakkını verdi işte” diye düşünüyor olabilirsiniz ama benim bir Pazar Brunchından beklentim olan tüm leziz mamaların, masada oturan herkese aynı anda, aynı kalitede, aynı bolluk ve berekette, aynı sıcaklıkta gelmesi mümkünse, neden açık büfe işkencesi çekeyim ki?
Kahvaltı konusunda yaşadığım ve hatırladığım en önemli hayal kırıklıklarından birisi geçen sene Bağdat Caddesi Namlı Gurme’de başıma geldi. Öyle bir kazıklandım ki içime oturdu. Nasıl mı? Bakın anlatıym:)
Tokluk şekeri testim için, kahvaltı edip, 2 saat sonra tekrar kan vermeye gelmem gerektiği söylenince, hemen yolun karşısında gördüğüm ve uzun zamandır denemek istediğim Bağdat Caddesi üzerinde geçen sene açılan Namlı Gurme’ye gittim.
Hesabı istediğimde, tek başına yediğim 2 lokma kahvaltı için 43 TL hesap geldiğini görünce bir yanlışlık olduğunu düşünüp, müdürleriyle görüşmek istedim. Sadece 2 adet zeytine 4 TL yazıyordu fişin üzerinde, artık siz gerisini düşünün.
Fiyatların anlamsız derecede fahiş olması konusunda çok fazla şikayet aldıklarını kendisinin de itiraf etmesine rağmen, yapacak birşey olmadığını belirtmesi sonucu, Namlı’da kahvaltı konusunu tamamen defterden sildim. Asla bir daha oraya kahvaltıya gitmem…
İşte size en beğendiğim kahvaltıyı her zaman aynı kalitede hizmetle alabildiğim bir mekanı anlatacağım bu kez: Midpoint Cafe’nin Bağdat Caddesi şubesi.
Resimde gördüğünüz tabak, Midpoint Kahvaltı Tabağı olarak geçiyor ve içinde yok yok!
Ezine Beyaz peynir, eski kaşar ve taze kaşar peyniri, jambonlar, cherry domatesler, salatalıklar, nutella, yeşil-siyah zeytin çeşitleri, haşlanmış yumurta, mini bir mevsimlik meyve karışımı, ceviz, kuru kayısı, tereyağ, domates soslu sosisler ve ille de bal, kaymak ve reçel….Yanında da mis gibi taze leziz simit ve ekmekler… Sıcacık bir çay. İnsan daha ne ister… (Midpoint Kahvaltı Tabağı 24 TL) (Fiyatlar zaman içinde değişkenlik gösterebilir, sadece bir fikir vermesi için paylaşıyorum, aman sonra kötü sürpriz yaşamayın:)
Yok efendim, haşlanmış yumurta beni kesmez ya keşke bir omlet filan olsaydı derseniz, işte size harika bir sebzeli omlet ve yanında salata… (Omlet Çeşitleri: 12 TL) İnsanın gözü de gönlü de fazlasıyla doyuyor. Hem de yemek sıralarında heba olmadan…
Moda ve en yeni trendlerle pek yakından ilgili biri olarak, Milano Moda Haftası süresince Milano’daydım.
Milano sokakları da Moda Haftası etkinliklerinden nasibini almış ve etraf, “tarz” olmak niyetiyle çılgın kıyafetleriyle boy gösteren kadın ve erkeklerle dolmuştu.
Moda’nın kalbi olarak tanımlanan ve renkli bir gece hayatı olan bu şehir, her zamankinden de çok aktivite ve özel partilerle daha da hareketliydi. Eğer ilgiliyseniz, modanın kurallarını belirleyen en iyi markaların 2013 İlkbahar-Yaz koleksiyonlarından örnekleri, WISH FOR NISH‘in Blogu olan wishfornish.blogspot.com‘dan takip edebilirsiniz.
Bugün size Japon mutfağının en başarılı örneklerini sunan Armani Nobu Restaurant‘daki yemekten izlenimlerimi aktarmak istiyorum.
Dünyada an itibariyle 24 tane bulunan Nobu Restaurant’larından Avrupa’da Budapeşte, Londra ve Milano’da birer adet yer alıyor.
Armani/Via Manzoni 31 Building bünyesinde ve Armani Hotel altında yer alan Armani Nobu Milano, zarif ve minimal dekorasyonu, cam ve ahşap detaylarıyla tam bir Armani klasiği…
Dünyanın en inovatif şefleri arasında kabul edilen Nobuyuki Matsuhisa’nın eşsiz tarifleriyle, mükemmel lezzetler sunmasının yanısıra, bol bol Celebrity müşterilere ev sahipliği yapmasıyla da meşhur…
David Beckham
Ricky Martin
Biz de bundan bol bol nasibimizi aldık ve diğer tüm “crème de la crème” müşterilerin yanında, erkek arkadaşı ve dostlarıyla Nobu’ya gelen ve kariyerinde 5’i Wimbledon olmak üzere toplam 7 Grand Slam şampiyonluğu bulunan ünlü kadın tenisçi Serena Williams’la olan yakın münasebetimizden özellikle memnun kaldık:)
Serena Williams
Restaurant’ın en önemli özelliklerinden birisi de başarılı aktör Robert deNiro’nun mekanın kurucu ortakları arasında yer alması…
Mekan hakkında bu kadar tanıtımdan sonra, gelelim denediğimiz yemeklere, fiyatlarına ve izlenimlerimize…
Şarap olarak deniz mahsullerine en çok yakıştığına inandığımız beyaz şaraplardan buzzzz gibi soğutulmuş Pinot Grigio’yu tercih ettik ve çok da memnun kaldık.
(Şişe fiyatı: 40 Euro)
Hızımızı alamayıp, yarısını yedikten sonra fotoğrafını çekmeyi hatırladığım, Edamame denilen , üstü deniz tuzu ile tuzlanmış şekilde servis edilen ve ılık yenilen bu Yeşil Soya Fasulyesi, Japon mutfağında başlangıçlar arasında yer alıyor ve çekirdek gibi sadece içindeki tohumları yeniliyor 🙂
Hem çok sağlıklı hem bu kadar lezzetli olması da inanılmaz ama gerçekten öyle… (Porsiyon Fiyatı: 5 Euro)
Üşengeç Şef’i bilenler bilir, iş Sushi’ye gelince olmazsa olmazları vardır. İşte yine öncelikli beğenilerimizden ödün vermeyerek ısmarladığımız California Roll ve Shrimp Tempura Roll geldi bile…
Kızarmış Karidesli ve ılık ılık servis edilen Roll’lar yine oldukça lezzetliydi. Ama İstanbul Vogue’da yapılan kadar mıydı derseniz, yoo hayır “bi Alex değildi” yani…
California Roll ise inanılmaz derecede tuzluydu ki normalde aşırı tuz kullanan bir deli olarak bana bile bunu söyletiyorsa, varın düşünün gerisini… Lezzeti ise o kadar ahım şahım değildi… Hala bu konuda benim 1 numaram, Rotterdam’daki Shabu Shabu…
Salata olarak, çok güzel bir İstakoz salatası seçtik ki gerek pişirilme şekli, gerek soslarıyla dillere destandı. (Porsiyon Fiyatı: 21 Euro)
Ana yemek olarak ise, yine tecrübelerimiz sayesinde harika bir tercih yaptık ve Creamy Spicy Rock Shrimps Tempura o gecenin yıldızıydı… Böyle bir lezzet yok! Şefi özel olarak tebrik ettik, o derece… (Porsiyon fiyatı: 20 Euro)
Bu kadar güzel ve başarılı tercihlerden sonra, iyi bir tatlı seçerek Nobu deneyimimizi tamamlamak artık şart olmuştu. Menüde “Chocolate Bento Box” ismiyle yer alan bu tatlı, Yeşil Çaylı Dondurma, Orman Meyvaları ve Çikolatalı Fondüden oluşuyor. Tek kelimeyle “Ennnnfes”…
(Porsiyon Fiyatı: 15 Euro)
Müthiş tadlarla çıktığımız Nobu yolculuğundan mutlu mesut ayrılırken, geceye Armani Hotel’de yer alan Armani Bar’da drinklerimizi yudumlarak devam ettik. Ambiyans fazlasıyla tavsiye olunacak türden…
Armani Bar ve Georgio Armani
Bu arada unutmadan eklemek gerekirse, günler öncesinden rezervasyon yaptırmak gereken Armani Nobu’da, Milano’daki kapalı alanda sigara yasağının aksine, sigara içen ve içmeyenler için iki ayrı bölüm olduğunu da belirteyim.
Eğer yolunuz düşerse ve siz de bir Armani Nobu deneyimi yaşamak isterseniz, iletişim bilgileri şöyle:
Adres: Via Gastone Pisoni,1 Milan
Phone: +39 02 7231 8645
Sizi bilmem ama, ana yemeğin yanında bir pirinç pilavı olsun, bir bulgur pilavı olsun, bir makarna olsun ben arıyorum… Normalde de en çok tel şehriyeli ya da arpa şehriyeli Pirinç Pilavına bayılırım. Hatta bana kalsa “Nohutlu-Şehriyeli Pirinç Pilavı” diye bir karışım bile yapabilecek çılgınlıktayım. Ama biricik eşime kalsa, mesela Nohut yemeği ya da bir Kuru Fasulye varsa, yanındaki pilav illa ki sade olmalıymış. Zevkini anlayışla karşılıyorum ve işte ortada bir şekilde buluşuyoruz. Bir seferinde sade yapıyorsam, ikincisinde illa ki ya mısırlı ya başka bir şeyli yapıp, tek düzelikten uzaklaşmam şart oluyor:) O zaman gelin bugün size aşırı leziz bir Sade Pilav tarifini, adım adım fotoğraflarıyla ve en açık şekliyle anlatayım.
Pilav yapmayı bilmek önemli. Hatta güzel Pilav yapmayı bilen kişinin, her yemeği güzel yapacak beceriye sahip olduğu ve dolayısıyla asla evde kalmayacağı(!) kanısı yaygın, ne alakaysa… Bu teoreme göre, sadece şimdi anlatacağım tarifi ble güzelce uygulayarak, herkesin gözünde süper bir aşçıymış gibi konumlandırılmanız mümkünse, eh o zaman daha ne duruyoruz:)
Adım Adım Resimli SADE PİLAV TARİFİ
Malzemeler:
1-2 yemek kaşığı Tereyağ
1 yemek kaşığı Zeytinyağı
1 su bardağı Jasmin (Yasmin) Pirinci (Arzu ederseniz Baldo Pirinci de kullanabilirsiniz)
1,5 su bardağı Kaynar Su
1/5 Paket Et Bulyon ya da Tavuk Bulyon (Arzu ederseniz eklenecek toplam su miktarından saymak koşuluyla elinizdeki tavuk suyu veya et suyunu da kullanabilirsiniz.)
1 silme çay kaşığı Tuz
Pilav tenceresi olarak ben Teflon Tencere tercih ettiğim için, çizmemek için tahta kaşık kullanıyorum. İlk olarak Tereyağını tencereye koyuyoruz.
İlaveten bir kaşık da Zeytinyağı ekliyoruz.
İkisi birden eriyinceye kadar ara ara karıştırıyoruz.
1 su bardağı Yasmin Pirincini Tel Süzgece döküyoruz.
Akan suyun altında elimizle iyice alt-üst ederek karıştırıp, taaa ki suyun rengindeki o beyazlık gidene kadar yıkıyoruz.
Eriyen ve ufaktan köpürmeye başlayan yağın içine şimdi pirinci dökme zamanı… Bu zamanın geldiğini, yağı yakmadan anlamak için, isterseniz içine 1-2 pirinç tanesini baştan atın ve o pirincin etrafındaki yağın beyaz beyaz köpürmeye başladığını gördüğünüz anda, tamamını ilave edin daha iyi:)
Şu aşamada ocağın altı orta ateşten daha fazla bir sıcaklıkta olabilir. Sonuçta yemeğin başındasınız ve her an müdahale halindesiniz. Dolayısıyla ben mesela toplamda Ocağın düğmesinde 10 tane basamak varsa 8.derecedeyken filan yapıyorum bu işlemleri. Devamlı alt-üst yapıp karıştırarak pirinci, tamamının rengi beyazdan şeffaf renge dönene kadar kavuruyoruz.
Şimdi istediğiniz miktarda Tavuk yada Et Bulyon ilave etme zamanı… Şahsen ben sadece tad vermesi için kullandığımdan 1/5 kadar minik bir bulyon katmayı tercih ediyorum yoksa çok baskın bir tad verebiliyor.
Bir yandan da Kettle’da 1,5 bardak kadar suyu kaynatalım.
Şimdi dilediğiniz miktar tuz ekleyelim. Ne kadar tuzlu sevdiğinizi bilemediğim için tavsiyem, en başta silme bir çay kaşığı kadar koymanız, sonrasında az gelirse biraz biraz ilave etmeniz şeklinde…
Sonrasında iyice kaşıkla karıştırıp, tuzun heryere ulaştığından emin olunca, Tencerenin kapağını kapatıp, Ocağın altını bu sefer en kısık haline getirebiliriz.
Mesela benim örneğimde 10 basamak varsa, ben 1’e getiriyorum derecesini ki ağır ağır suyunu çekerek pişsin. Merak etmeyin bu aşama öyle saatler sürmüyor, altı kısık olmasına rağmen kısa sürede suyunu çekiyor pirinçler…O yüzden çok da fazla uzaklarda oyalanacak zamanınız yok.
Siz de cam kapaklı bir teflon tencere kullanıyorsanız, yemeğin ne aşamada olduğunu kapağını açmadan görebilme kolaylığını yaşarsınız. Hala suyun yüzeyde olduğunu gördüğüm için, kapağını hiç açmıyorum ki buharı dışarı kaçmasın…
NEFİS BİR SADE PİLAV TARİFİNİN PÜF NOKTALARI
Ne zaman ki cam kapağın üzerinden artık pirinçlerin göz göz olduğunu, suyu çektiğini görürsem, işte o anda artık kapağını açıyorum ve tahta bir spatula ya da kaşıkla tam tencerenin ortasında bir yerlerde en dibe kadar kaşıkla girip, pilavı 1-2 cm kenara doğru çekin ve bakın ortada hala su görünüyor mu…
Yarım milim bile olsa su varsa, hiiiç çaktırmadan hemen kapağı kapatın ve çok çok az daha bekleyin ki o suyunu da çeksin… Yaklaşık 1 dakika içinde onu da çekecektir, merak etmeyin.
Aynı hareketi tekrar yapıp, bir kontrol ediyoruz ki oh işte suyunu tamamen çekmiş. Şimdi ocağın altını kapatıyoruz ve pilavı kaşıkla şöyle bir alt-üst ediyoruz ve üstüne bir kağıt havlu koyarak, kapağını kapatıyoruz.
Eğer normal ocak kullanıyorsanız, altını kapattıktan sonra Tencere aynı yerde demlenmeye bırakılabilir ama siz de benim gibi elektrikli ocak kullanıyorsanız, biliyorsunuz ya da belki bilmiyorsunuz ama ocağı kapatsanız bile tencerenin altındaki bölüm (hani şu kırmızı kırmızı duran) hala bir müddet daha aynı sıcaklığını muhafaza edecek.. Dolayısıyla tencereyi eğer orada, olduğu yerde bırakırsak, altı kapalı olsa bile pişmeye devam edeceği için, altı hafiften tutmaya başlayabilir, o yüzden en iyisi tencereyi ocağın üstünde, ama altı sıcak olmayan başka bir bölüme almak…
Bu şekilde minimum 5-7 dakika demlenmeye bırakırsanız, sonra geldiğinizde tencerenin kapağının içinin buhar sayesinde iyice terlediğini göreceksiniz, hatta koyduğunuz kağıt havlu bir miktarını almış olabilir bile… En iyisi o kapağı bir güzel o havluyla kurulamak.. Şimdi bir kere daha alt üst edip pilavınızı gönlünüzce servis yapabilirsiniz.
İsterseniz direkt kaşıkla tabağa alabileceğiniz gibi, arzu ederseniz varsa şekilli bir kasenin içine doldurup, üzerini aynı seviyeye gelene kadar bastırıp, sonra bir tabağı üstüne kapatarak ve hooop diye tek harekette dökmeden çevirerek, şekilli pilav servisi de yapabilir, ortaya şık şıkırdım görüntüler sergileyebilirsiniz:)
Sade Pilav tarifimizin sonuna geldik. Afiyet şeker olsun…
Önemli 2021 yılı güncellemesi: Aşağıda deneyimlerimi aktardığım Muazzez Ersoy ve Şenol Kolcuoğlu Restaurant isimli mekanın sahiplerinden olan Adanalı Şenol Kolcuoğlu’nun, daha sonra Kebapçı Şenol Ocakbaşı adıyla Bağdat Caddesi Caddebostan’da açtığı yeni mekanında, maalesef şöyle bir hayal kırıklığı yaşadık. Bunu da belirteyim ki, nasıl bir değişime uğradıklarını sizinle de paylaşmış olayım.
Şöyle ki; Bizim masada artıı ana yemeğe geçeceğimiz esnada, yolda yanımızdan geçerken, şansa bizi görerek uğrayan ve kesinlikle kuver servisi bile yapılmayan ve direkt ana yemeğe başlayan arkadaşlarımıza bile kuver yazılmış. Yetmemiş, masaya sadece 1 tane gelen meze (suları akmış, aşırı sıvı halde, lezzetsiz bir Fava) sanki 3 porsiyon alınmış gibi fiyata eklenmiş. O da yetmemiş, kalkmamıza yakın kendi aramızda “tatlıyı başka yerde yeriz” diye konuşurken lafa giren garsonun, “Şefim tatlıyı ikram edecekmiş, ben getirmek durumundayım, tatlısız göndermeyiz” deyip emr-i vaki yaparak zorla getirdiği ve beğenilmediği için bıraktığımız, güya “ikram” edilen tatlılar bile hesaba yazılmış.
Mekan sahibini eski mekanı zamanından yani, 10 yıldan fazla zamandır tanıdığımızdan dolayı, tarafımıza herhangi bir usulsüzlük yapılmayacağına güvenerek, hesap normalden yüksek gelmesine rağmen, arkadaşlarımıza jest yapmak istediğimiz için, fazla inceleme fırsatı bulamadan, ödemeyi yaptıktan sonra, takipçilerimize mekan fiyatları hakkında bilgi verme amaçlı, hesabın fotoğrafını çektiğim ve yayınladığım için, takipçilerden gelen “3 tane fava yendiğine göre, herhalde çok beğenldi” tarzı mesajlar sonucu, durumun vehametini fark ederek, hemen mekanın sahibi Şenol Bey’i arayıp, eski mekanından gelen 10 küsür yıllık dostluğa bu tarz bir kazıklamanın hiç yakışmadığını belirtip, teessüf ettiğimde, “Aa garson arkadaş öyle mi yapmış, vah vah, ben onu uyarayım” demekle yetindi. Daha önceki Muazzez Ersoy ile olan mekanı zamanında, ailece ve arkadaşlarımızla belki 50 defa gittiğimiz bir işletmenin, yeni mekanında bu şekilde 4 kişi, ekstradan 150-200 TL’ye yakın bir haksızlığa uğramış olduk. Telafi etmeyi geçtim, en azından bir mahçup olmaları için fırsat vermemize rağmen, işte sonuç bu. Maalesef bu durumda Caddebostan’daki Kebapçı Şenol Ocakbaşı, bir daha asla gidilmeyecek mekanlar listesine girmiş oldu.
Muazzez Ersoy ve Şenol Kolcuoğlu Restaurant Hakkında Yazdığım Eski Deneyim Yazısı
“Muazzez Ersoy ve Şenol Kolcuoğlu Restaurant” (daha önceki ismiyle Adanalı Şenol Kolcuoğlu Restaurant), eskiden nasıl iyi bir yermiş bakın bakalım! Bundan tam 4 sene önce henüz yeni açıldığında, bir tavsiye üzerine gittiğimiz ve masanın üzerindeki mezelerin bolluğundan cep telefonuna yer kalmayınca, izzet-i ikram karşısında bakakaldığımız, önce gözümüzün gönlümüzün tıkkka basa doyduğu, sonra patlayana kadar ennn lezzetli yemekleri nefes almadan büyük bir iştahla yediğimiz bu mekandaki deneyimlerimizi paylaşacağım bugün sizlerle…(Adam başı Alkolsüz fiks menü fiyatı: 40 TL… Alkollü olunca aldığınız miktara göre biraz daha fazla…Bu kadar bol ve çeşitli ikrama bu fiyatlar çok çok uygun… Nasıl mı mümkün olabiliyor? Okumaya devam…)
En baştan unutmadan belirteyim ki bu mekan şu anda sadece ama sadece Küçükyalı Sahilde ve “Muazzez Ersoy ve Şenol Usta Restaurant” ismiyle hizmet veriyor.
Sağda solda gördüğünüz yok efendim “Adanalı bilmemkimler” veya “başka bişey Kolcuoğlu” restaurantlarının bu markayla hiçbir alakası yokmuş. Dolayısıyla benzer isimler sizi yanıltmasın… Yanlışlıkla başka yere gidip, sonra “vay efendim ben memnun kalmadım, hani çok güzeldi?” demeyin.
Maşallah Şenol Kolcuoğlu’nun dillere destan başarısından sonra, bazı uyanıklar benzer isimlerle restaurantlar açarak, mantar gibi çoğalmışlar. Sizin de karşınıza bol bol çıkıyordur belki de bunlardan… Ama bu benzer isimler verilip de, aslında kendileriyle hiçbir bağlantısı olmayan yerler, aynı hizmet ve yemek kalitesini, tabi ki de sağlayamadıkları için, bunun en büyük sıkıntısını yine, Şenol Usta yaşamak durumunda kalmış maalesef. Trajikomik bir şekilde, diğer taklit isimli mekanlardan memnuniyetsiz ayrılanlar, hiçbir alakası olmamasına rağmen, ona şikayet etmeye başlamışlar “aaa bilmem nerdeki şubeniz hiç burası gibi iyi diildi, neden öyle?” diye…
Nihayetinde onlar da tabelalarını değiştirerek, bu şekilde mevcut ve potansiyel müşterilerinin yanılgıya düşmemesi ve taklitlerden sakınması için, bu durumu duyurarak, ellerinden geleni yapmaya çalışıyorlar.
Dolayısıyla siz de, gittiğiniz mekanın ünlü Sanatçı Muazzez Ersoy’un da ortağı olduğu Şenol Kolcuoğlu Usta’nın restaurantı olması konusunda ısrar edin ki, sadece kuş sütünün eksik olduğu bu lezzetlerden siz de dünya gözüyle mahrum kalmayın.
Sadece Küçükyalı sahilde yer alan ve başka bir yerde şubesi bulunmayan, deniz ve yeşil alan manzaralı Mekanın İşletmecisi Şenol Bey, çok çalışkan, becerikli ve her daim işinin, ocağının başında duran, dünya tatlısı bir Usta.
Kendisi aynı zamanda Adanalı Metrelik Kebap’ın mucidiymiş. Biz ilk gittiğimiz gün, aynen her müşterisiyle özel olarak her zaman tek tek ilgilendiği gibi, bizimle de çok yakından ilgilendi.
O gün bugündür onun “ilk göz ağrısı müşterileri” olarak, her fırsatta eşi dostu, ailemizi, sevdiklerimizi, yurt dışından gelen Türk veya yabancı misafirlerimizi, illa ki “Muazzez Ersoy ve Şenol Usta”ya yemeğe çıkarır ve gece boyunca yapılan sunumlar ve yemeklerin mükemmelliği karşısında verdikleri tepkileri, gözlerinin parlayarak büyümesini büyük bir keyif ve gururla izleriz.
Hergün tam kapasite dolu olan bu restauranta, aman diyim rezervasyonsuz gitme gafletinde bulunmayın. Bir de benden size tüyo; mümkünse, Giriş katında yer ayırtın. (Rez. için Tel: (0216) 489 34 34)
Rezervasyon yaptırdığınız saatte girdiğinizde, masanız, yukarıda bahsettiğim gibi onlarca çeşit harika lezzetler ihtiva eden mezelerle, sizin gelmenizden hemen az önce donatılmış ve sizi bekliyor halde oluyor. Güzeeelce yerinize kurulduğunuzda, garsonlar sadece ne içmeyi arzu ettiğinizi soruyorlar…O kadar! Saatlerce menü okumak, ne istediğine kadar verebilmek için uğraşmak didinmek derdi yok.
Aşağıda gördüğünüz tüm resimlerin sadece 2 kişilik masa için hazırlanmış olduğunu baştan belirteyim.
İçeceklerinizle birlikte masaya sıcak meze servisleri de hemen başlıyor. Fındık lahmacun, kaşarlı pide, sıcak pastırmalı humus, et sote ve susamlı sıcak pofuduk ekmekler. Allaaaah kim tutar beni deyip dalmak istiyorsunuz hemen ama hangi birinden başlayacağını bilemiyor insan… Resmen gözü dönüyor! 🙂
Sıcak yemekleri soğumadan yeme takıntısı olan Ben, nefes almadan sıcaklardan başlıyorum. Kokusundan ötürü pastırmadan hiç hazetmememe rağmen sıcak pastırmalı Humus, hayatımda yediğim ennnn güzel mezeler arasında yerini çoktan aldı bile…
Ona başlarken, aklım bir yandan, tabağıma yeni servis edilmiş sıcacık kaşarlı Pidede…Allahım Cennette miyim neyim?
O da ne? Daha önce olmayan yeni birşey eklemişler derken bir de baktım Etli Yaprak Sarma… Bayılırım…Ama son zamanlarda hep kalın yapraklı sarmalarla karşılaştığım için korka korka minik bir ısırık alıyorum ki amanınnn hem de hafiften ekşi ve sıcacık harika ötesi birşey. Öğreniyorum ki Usta bunları da özel olarak Adana’dan getirtmiş ve hamarat Hanım’ı ve Ablası onları serçe parmaktan bile ince bir kalınlıkta sarmışlar. Vallahi bravo!
Daha neler neler var mezelerde derseniz valla “bir resim bin sözcüğe bedeldir” dedim hepsinin fotoğrafını çekmeye çalıştım sizin için… Yukarıda saydıklarıma ilaveten çeşit çeşit salatalar, yeşillikler, garnitürler, çiğ köfteler, Şakşuka, süzme yoğurtlu mezeler, renk renk zeytinler, turşular, barbunyalar, çeşit çeşit peynirler vesaire vesaire…Yok yok işte…
Mezelerle başladığınız lezzet yolculuğunuzun bu esnasında Garsonunuz, kebabınızı ocağa atma zamanı konusunda onayınızı alıyor. Az sonra masanızın uzunluğuna ve kalabalıklığına göre üzerinde yekpare susamlı pide olan ahşap köprü görünümlü bir şeyi masanıza yerleştirip, kebaba ön hazırlık yapıyorlar…
Bir süre sonra, Olimpiyatlardaki uzun atlamacılar gibi upuzun bir kebap şişine takılı metrelik kebabıyla bir Ustanın gelip, görsel bir şölen eşliğinde tek seferde ahşap köprü üzerindeki pide yatağına, o kebabı şişten çekmesine tanık oluyorsunuz. Hem de öyle tek kat kebap değil, üzerinde köz biber, domates yanında tavuk but ve kaburgalardan oluşan 2. bir kat daha bulunuyor.
Kebabı da afiyetle silip süpürdükten sonra, “artık yok gerçekten bir lokma daha yiyebilecek yerim kalmadı” derken, bu sefer masanız temizleniyor ve Çay ile birlikte meyve, tatlı ve dondurma servisi başlıyor. “Aaa valla aklım kalır, dur şunun bi ucundan tadına bakıcam sadece” derken, bir bakıyorsunuz ki herşey çok güzel… Fıstıklı dondurmalı helvasından, Tel kadayıfına, Kazandibinden, Fıstıklı Katmerine kadar ılık ılık ikram ettikleri tatlıları arzu ederseniz sade dondurma eşliğinde yiyebilir, ya da sizin için tek tek dilimlenmiş en güzel mevsim meyvelerinin tadını çıkarabilirsiniz.
Git git bitmiyor biliyorum 🙂
Ben tercihimi bu kez herşeyden minik minik yeme konusunda kullandım ama Fıstıklı katmer ve Dondurmalı İrmik Helvasına özel iltimas geçtim 🙂 Seçin beğenin işte çeşit bol…
Sanki şu ana kadar yaptıkları ikramlar yetmezmiş gibi, en son olarak kapanışı bir Türk Kahvesi sunarak yapmak istediler. Biz yarın iş günü olduğundan uykumuzu kaçırmak istemedik ve kahveyi pas geçtik.
Bu konuda artık biraz tecrübeli olduğumuzdan, mümkün olduğu kadar kararında yediğimiz için, hiç şişkinlik hissetmeden, ama bir o kadar da gözümüz gönlümüz karnımız harika lezzetlerle doymuş şekilde, Şenol Usta ve ekibine teşekkür ederek, mekandan ayrıldık.
Naçizane bir öneri: Mümkünse böyle masanızda sadece kuş sütünün eksik olduğu bir ziyafetten sonra, ertesi gün biraz hafif şeyler yiyerek günü tamamlamaya bakın derim.
TRT1’de az önce yayınlanan “Pastane” programında Deniz Şef’le birlikte keyifli sohbetimiz esnasında hazırladığımız Tiramisu tarifini, bundan yıllar önce burada yayınlamıştım. Şimdi programın sevgili izleyicilerinden gelen taleplere cevaben, bu tarifi sitemde kolay bulabilmeniz için öne aldım.
Bu tarifle hazırladığım Tiramisu için yanıp tutuşmayanını henüz görmedim. Hatta öyle ki, hayatta ağzına tatlı koymayan bir yakın arkadaşımıza, bir gün evimize misafirliğe geldiğinde son kalan dilimi teklif ettik (ki o dilim uğruna savaşan bir ordu vardı peşinde) ama o her zamanki gibi “yok valla sağolun benim hiç tatlıyla aram yok” dedi ürkek ve çekingen bir edayla…
“Bak ama sonra pişman olma, çünkü bu öyle böyle diil, bir daha zor denk gelir yani kaçırılmayacak şans!” filan diye nedense çocuğa zorla baskı yaptık, aslında amacımız bu güzelliği onunla da paylaşmaktı valla başka bişey değil.
Nihayetinde bizi kıramadı ve birkaç saniye
içinde yedi bitirdi ama keyifle mi yoksa tüm gözler onda olduğu için nezaketen bitirip
kurtulmak mı istedi acaba diye bakarken, o da ne? Tabağı uzatıp “off
harika bişeymiş, bir dilim daha alabilir miyim?” demez mi:)) Hem çok mutlu olduk ve hem de Nihahhaaa
diye eski Türk filmlerindeki hain karakter gülüşü attık o an ve
“Maalesef… çünkü o son dilimdi” dedik, çocukcağız resmen yıkıldı,
bittiği an o an oldu yani o derece…Tamamen gerçek hikayedir. Yani neden
anlattım bunu? Öyle böyle değil, gerçekten ağzının tadını bilenler için
çok lezzetli bir Tiramisu tarifine hazır olun geliyor :))
TİRAMİSU için GEREKLİ MALZEMELER: (İnce 12 dilimlik)
Kreması için:
1/2 Litre Süt
2 Yumurta Sarısı
2 Kaşık tepeleme Un
2 Çay bardağı Toz Şeker
1 küçük kutu Labne Peyniri
1 Paket Vanilya
Kedi Dili Bisküvilerini Islatmak için Hazırlanacak Karışımın Malzemeleri
1 Bardak Kaynar Su
2 Çorba kaşığı Nescafe
2 Çorba kaşığı Toz Şeker
2 Çorba kaşığı Süt
2 Çorba kaşığı Baileys (Bu likörü kullanmanız hiç şart değil, tamamen tercihe bağlı)
(Arzu ederseniz 2 aşamalı kullanım anında sıcaklığını muhafaza edebilmek için, benim gibi yarım ölçek olarak 2 seferde de hazırlayabilirsiniz, yani yarım bardak su, 1 çorba kaşığı nescafe,1 çorba kaşığı tozşeker, 1 çorba kaşığı süt ve eğer İtalyanların yaptığı gibi illa bir likör kullanacaksanız 1 çorba kaşığı Baileys ile ama 2 kere hazırlayarak…)
ve Diğer Malzemeler:
1 Paket Kedi Dili Bisküvisi (Savoyer)
En üstüne serpmek için Kakao
YAPILIŞ TARİFİ: (Adım adım fotoğraflı anlatımı da aşağıda:)
Kedi Dili Bisküvilerinin içinden çıkan 2 ayrı poşetlenmiş paketten ilkini açıyoruz.
Dikdörtgen bir Borcam gibi, derinliği olan bir kap içine, yanyana 6 adet olmak üzere şekildeki gibi 12 adedini yerleştirmeden önce, hepsini tek tek ıslatacağız.
Buna başlamadan önce bir yandan kremanın hazır olması için onu hazırlayalım.
Krema Yapılış Tarifi:
Süt, Yumurta Sarıları, Un ve Şekerin hepsini bir tencereye alıp, Mikserle iyice kabartıp köpürene kadar 3 dakika karıştıralım. Orta ateşte ve devamlı başında durarak, karıştırarak pişirelim.Pıt pıt diye gözenek gözenek kaynamaya başladığı anda altını kapatalım ve içine 1 paket Labne peynirini ve Vanilyayı da katalım. Bir kez daha mikserle 1-2 dakika kadar karıştıralım. Kremamız sıcak ve hazır.
Kedi Dillerinin Islatılması:
Savoyer Bisküvinin içinden çıkan 2 poşetten ilkindeki bisküvileri tepsinin altına yerleştirmeden önce ıslatacağız. Bunun için Su, Nescafe, Toz Şeker, Süt ve eğer kullanmayı arzu ederseniz, ki malzemelri sayarken söylediğim gibi hiç şart değil, Baileys’den oluşan bir karışım hazırlayıp, bu karışımın yarısını henüz sıcakken tek tek Bisküvilerin her tarafını ıslatacak şekilde uygulayalım.
Üstüne Kremanın yarısı kadar bir miktar döküp, tamamının üstünü kapatalım. Sonra ikinci bisvüvi poşetini de açıp, onları da aynı alttaki sıranın tam üzerine gelecek şekilde dizmeden önce aynı yöntemle, Kalan Sıvı karışımla ıslatalım. Sonra en üste kalan Kremayı dökelim ve her yerini düzgün şekilde kapattıktan sonra, bir çay süzgeci yardımıyla, üzerine Kakao serpelim.
Tiramisu soğuduktan sonra, üzerine Streç Film kaplayıp, en az 2 saat buzdolabında bekletip, bu şekilde servis yapalım.
Afiyetle birkaç dakika içinde silinip süpürüldüğüne şahit olacaksınız:)
ŞİMDİ DE RESİMLİ ve DETAYLI ANLATIMI 🙂
KREMANIN HAZIRLANMASI
Süt, Yumurta Sarıları, Un ve Şekerin hepsini bir tencereye alıp, Mikserle 3 dakika karıştıralım.
Yumurta Sarılarının nasıl Beyazından ayrıldığını bilmeyenler için benim bildiğim ve uyguladığım en basit yöntemi hemen anlatıyorum.
Öncelikle aynen resimdeki gibi yumurtanın en tepe noktasından minik yani yaklaşık 1 ya da 1,5 cm çapında gibi bir delik açın. Bunun için, ucunu çok hafifçe bir yere vurup, sonra elinizle düzgün bir delik açmaya çalışmanız yeterli.
Sonra bu yumurtayı ters çevirdiğinizde, içinden sadece piştiğinde Beyaz’a dönecek olan şeffaf kısmının aktığını göreceksiniz.
Kontrollü şekilde hafifçe sallayarak İyice tüm Beyaz’ın aktığından emin olduğunuz zaman, açtığınız bölümü biraz daha büyüterek, içinde kalan Sarı kısmını ayırmış oluyoruz. İşte Hepsi bu:)
Bu biiiirrrr. Şimdi de ikinci yumurtanın Sarısını ayıralım.
Orta ateşte ve devamlı başında durarak, karıştırarak pişirelim.
Pıt pıt diye gözenek gözenek kaynamaya başladığı anda altını kapatalım ve içine 1 paket Labne peynirini ve Şekerli Vanilyamızı da katalım.
Bir kez daha mikserle 1-2 dakika kadar karıştıralım. Kremamız sıcak ve hazır.
KEDİ DİLİ BİSKÜVİLERİNİN HAZIRLANMASI
Savoyer Bisküvinin içinden çıkan 2 poşetten ilkindeki bisküvileri tepsinin altına yerleştirmeden önce ıslatacağız.
Hem sıcak olsun diye, hem de elimin ayarını kaçırıp büyük kısmını ilk bölüm için bitirmemek adına Ben, tüm Karışımı Tek seferde yapmak yerine, yarım ölçek yapıp, 2 kere hazırlıyorum. Yani listelenen malzemelerin yaklaşık olarak yarısını hazırlayıp, altta kullanılan bisküvileri ıslatmak için kullanıyorum.
Kremanın hazırlanması da belirli bir süre aldığı için bu sayede 2.kata kullanırken soğumamış oluyor. Malumunuz bisküviler sıcak karışımla daha iyi ıslanıyor.
Öncelikle Suyu kaynatalım
Yarım ölçek Kaynar Suyun içine yine tarife göre yarım ölçek Nescafe, Toz Şeker, Süt ve eğer kullanacaksak (ki malzemeleri sayarken de dediğim gibi, tercih etmiyorsanız hiç de şart değil) Baileys katıp karıştırarak bir karışım hazırlayalım.
Bu karışımı henüz SICAKKEN kullanarak, kaşık yardımıyla
tek tek Bisküvilerin her tarafını ıslatacak şekilde uygulayalım.
Üstüne Kremanın yarısı kadar bir miktar döküp, tamamının üstünü kapatalım.
Yine Yarım ölçek Kaynar Suyun içine ve yine aynı tarife göre yarım ölçek Nescafe, Toz Şeker, Süt ve Baileys katıp karıştırarak ikinci bir karışım hazırlayalım.
Bu Sıvı karışımla üst kat için kullanacağımız 2.poşetteki bisküvileri de tek tek ıslatalım.
Alttaki sıranın tam üzerine gelecek şekilde dizelim.
Sonra en üste kalan Kremayı dökelim ve her yerini düzgün şekilde kapatalım
Şahsen bu sosun fazla miktarını kaşıklayıp yemeye bayılıyorum… Biz buna küçükken “Tencere sıyırmaca” derdik. Çoğu zaman çiğ kek harcına, en son konulan kakaosunu eklemek bahanesiyle yanaşıp, fırına verilmeden önce son bir hamle ile çay kaşığıyla daldığımı hatırlarım:)
Bir çay süzgeci yardımıyla, üzerine Kakao serpelim.
Tiramisu soğuduktan sonra, üzerine Streç Film kaplayıp,
en az 2-3 saat buzdolabında bekletip, sonrasında servis yapalım.
“Geçenlerde bir Tiramisu yaptım ki, yeme de yanında yat!” diye anlatırken göstermek için, bir “hatıra fotoğrafı”nı çekmek isterseniz, şu an tam sırası!
Çünkü, birkaç dakika içinde afiyetle silinip süpürüldüğüne şahit olacaksınız:)
Moralimizi yüksek tutacak kolaylıkta ve bir o kadar da leziz mi leziz bir Sebzeli Kırmızı Mercimek Çorbası Tarifiyle, “Adım Adım Fotoğraflı Yemek Tariflerimiz”e devam edelim. Eğer siz de benim gibi hazır çorbalardan bıktıysanız, bu çorba tam bir hayat kurtarıcı ve ayrıca çok da doyurucu:) Çoğu zaman kendisiyle ana öğünleri geçiştirdiğim olmuştur. Eh içinde patates var, havuç var, kırmızı mercimek var… Bunlar eğer literatürde yemek olarak kabul ediliyorsa, “çorba” haline geldiklerinde neden adam yerine konmazlar da bir öğün yemeği olmak için yetersiz sayılırlar hiç anlamam. 🙂
Yemek yaparken, Bulyon tabletleri kullanmak tamamen kendi tercihiniz… Şahsen eskiden tek küpün tamamını bir yemek için kullanmak yerine, yemek başına, sadece hafif bir tad katması için yaklaşık bir küpün çeyreği kadar bir miktarı kullanıyordum, artık onu da kullanmıyorum. Dediğim gibi Paşa gönlünüz her nasıl isterse:)
Adım Adım ResimliSEBZELİ KIRMIZI MERCİMEK ÇORBASI TARİFİ
MALZEMELER (4-5 kişilik)
1 Soğan
1 Havuç
1 Orta Boy Patates
1 Bardak Kırmızı Mercimek
1/4 Küp Et Bulyon
1,5- 2 Litre kadar Kaynar Su (Ne kadar koyu kıvamlı Çorba sevdiğinize bağlı olarak)
Öncelikle Soğanın en dıştaki kuru olan kabuk kısmını soyuyoruz. Sonra altından çıkan ve beyaz olan kabuklarından da en üsttekini ve zar kısmını çıkardıktan sonra, kalan kısmını yıkayıp, üst ve alt kısmını kesip atıyoruz. Kalan kısmını tam haliyle kullanıp, çorba pişerken tadını verdikten sonra, yine tam haliyle alıp, çöpe atacağız.
1 Bardak Kırmızı Mercimeği, tel süzgeçe döküp, akan suyun altında elimizle karıştırarak yıkıyoruz ve süzüyoruz.
Patatesi de yıkadıktan sonra, kabuklarını soyuyoruz. Tekrar yıkıyoruz. Sonrasında Rende’nin minik minik rendeleyen kısmında rendeliyoruz.
Havucu yıkadıktan sonra, bir kesme tahtasına dikmelesine duracak şekilde sol elimizle (sağlaklar için sol el tabi heheh) sabitleyerek, bıçağı yukardan aşağı doğru sıyırarak, havucun en üstündeki koyulaşmış kısmından kurtuluyoruz, uç kısımlarını da kesip, temiz bir havuç elde etmek için tekrar sudan geçiriyoruz. Aynı şekilde rendeliyoruz.
Şimdi derin ve orta büyüklükte bir tencereye, hazırladığımız tam soğanı, havuç ve patates rendesini, yıkayıp süzdüğümüz Kırmızı Mercimeği ve 1/4 küp büyüklüğündeki Et Bulyonunu koyuyoruz.(Arzu ederseniz hiç kullanmayabilir, Et yerine Tavuk Bulyonu kullanabilir, daha fazlasını kullanabilir ya da elinizin altında hazır Tavuk suyu varsa onu da değerlendirebilirsiniz tabi… Tamamen kişisel tercih:)
Üzerine en az 1,5 Litre olmak üzere Kaynar Su ve dilediğiniz kadar Tuz döküyoruz (1 çay kaşığı koyunca ben tuz tadı alamıyorum, bu miktarı kullandıktan sonra, tadına ara sıra yanmadan tadına bakarak, azar azar arttıra arttıra sizin için en ideal tuz miktarına kendiniz karar verin en iyisi:)
Ocağın altını yarım açıyor ve hemen kaynayıp, taşma ve ocağı batırma riskine karşı Tencerenin kapağını tam kapatmıyoruz:)
Arada sıra alttan üstten karıştırarak, mercimeklerin yumuşamaları gözle görünür hale gelinceye kadar kaynatıp pişiriyoruz. Şimdi içinden hala tam halde duran ama iyice yumuşayıp, hafiften pelte kıvamına gelen soğanı bir kaşık yardımıyla dikkatlice alıp, çöpe atma zamanı işte!
Sonra devreye blendır aleti giriyor. Ben genellikle bu aleti kullanırken, etrafa ve özellikle de üstüme başıma kaynar çorbadan sıçratmamak adına, tencere kapağını kendime “kalkan” yapıyorum, o anda kendimi savaş sahnelerindeki 300 Spartalı gibi hissediyorum ama işe yarıyor valla ne diyim eli kolu yakmaktan iyidir:)
Bu aşamada istediğim koyuluğa göre biraz daha (yarım litre kadar daha) kaynamış su ekliyor ve altı kısık ve kapağı yarım açıkken biraz daha kaynatabiliyorum.
Çorbamızın hazırlığı neredeyse bitmek üzere….
Şimdi sıra SEBZELİ KIRMIZI MERCİMEK ÇORBASI TARİFİnde Sosu hazırlamakta…
SOSUN HAZIRLANMASI
Sosu için dilediğiniz kadar Tereyağını bir küçük tencere veya tavaya alıp, orta ateşte karıştırarak eritin. (Ben genelde maksimum 2 yemek kaşığı filan kullanıyorum fazla Tereyağ tüketmemek adına)
Hafiften kızmaya başlayan tereyağının içine, eğer çok acılı sevmiyorsanız, 1 çay kaşığı kadar Kırmızı Pul Biber, eğer daha acılı seviyorsanız, ona göre daha fazla olmak üzere arzu ettiğiniz miktarda koyabilirsiniz. Ardından da 1 çorba kaşığı kadar Kuru Nane ekleyip, karıştıra karıştıra yağın içinde yakmadan hazırlıyoruz.
Sonra bu karışımı dikkatlice Çorbanın içine döküp, iyice karıştırıyoruz. Karışımın, hala tencerede kalan kısmını da illa almak isterseniz, çorbadan yarım kepçe alıp, kalan sosun üzerine dökün, tencereye yapışan baharatların, hemen sıvı kıvama geçtiğini görecekseniz.
Arzunuza uygun miktarda tuz da ilave ettikten sonra, işte dillere destan Sebzeli Kırmızı Mercimek Çorbamız hazır ve de naaazır!
Şapur şupur afiyetle yemeden evvel, biraz soğumasını bekleyin aman, çünkü o hala 100 derece 🙂
Çin yemeği olarak da bizim favorimiz bellidir.. Tatlı ekşi soslu tavuk…
